Je zou kunnen zeggen dat Pim Brascamp altijd bij Wageningen UR heeft gewerkt. Maar dat is natuurlijk niet zo, want hij begon zijn loopbaan in 1972 als promotie-assistent bij Veefokkerij bij de Landbouwhogeschool en Wageningen UR werd pas gevormd in 2001. Hij werkte vervolgens bij het Instituut voor Veeteeltkundig Onderzoek in Zeist en bij het Proefstation voor de Varkenshouderij in Rosmalen. Die laatste twee waren destijds zelfstandige stichtingen maar zijn nu deel van Wageningen Livestock Research, onderdeel van Wageningen UR. Destijds waren de onderzoeksinstituten en proefstations verspreid over het land en nu grotendeels geconcentreerd in Wageningen.

Pim Brascamp was melkveeonderzoeker, varkensonderzoeker, directeur van het proefstation en consulent in algemene dienst voor varkenshouderij. Daarna hoogleraar veefokkerij. Hij was door de carrièreswitches betrokken bij de verzelfstandiging van de landbouwvoorlichting en van de onderzoeksinstituten. Dat laatste bleek een aanloop voor de vorming van Wageningen UR en hij was actief betrokken bij de vorming ervan. In 2001 lid van de directieraad van de Animal Sciences Group. Daarna, vanaf 2004, tot zijn pensioen, Dean of Education. Zijn laatste zelfstandige publicatie was eigenlijk al in 1984. Daarna nog wel vaak co-auteur, maar steeds meer bestuurlijk actief.

Dat bestuurlijke vond hij in de loop van de tijd wel zo interessant, waarvan ook zijn penningmeesterschap en voorzitterschap van de NZV voorbeelden zijn en de organisatie van twee congressen van de EAAP (in 1984 en in 2000). Na zijn pensioen toch weer onderzoek en wetenschappelijk publiceren: honingbijen. Imker, teler, coördinator van een selectieprogramma en onderzoeker, bij zijn oude vakgroep, inmiddels geëvolueerd tot Animal Breeding and Genomics. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.